DIe herder kort ‘n vakansie na die vakansie

Die herders sit nog so vir oulaas na die vakansie in die personeelkamer en ontspan, toe ‘n deputasie van ontstokenes daar inbars.

“Mêêêêm, the bieegg children aar tryieng to kill a spaaaaider…” kla hulle soos een man.

Die herder kyk stout na haar twee vriendinne wat daar sit.

“Wie van julle het die hoogste gesag by hierdie skool?” vra sy met ‘n plan.

“Seker Corrie, sê Bells ”

“Nou ja, Corrie, gaan red daai spinnekop,” sê  die herder en skud die duiweltjie op haar skouer reg.

Albei van hulle is ewe lugtig vir die agtpotiges en reken hulle sal eerder in die veiligheid van die personeelkamer bly. Hulle laat hulle nie aanstaar deur meervoudige spinnekopogies nie.

Met dié lui die klok. Toe ek en Buurvrou uit die adminblok gestap kom, staan daar ‘n erewag Graad een haasbekkies met opgewonde gesiggies ons en inwag.

“Mêêêêm, Sipho wôômititt ien the row…”

Lekker so op mens se nugtermaag!

“Wil jy gou gaan kyk?” vra die herder stout vir Buurvrou.

“Ag nee sies man, is jy laf?” sê sy vies en haar armhare staan penorent soos sy gril.

Dis nie die einde van die opwinding nie. ‘n Lammer kom met ‘n  wit bosduif in sy hande vasgeklem.

“This piedjin got hurt. Iet can’t flaai,Mêêêêm” en met dié druk hy die duif onder Buurvrou se  hiperhigiëniese neus. Sy kry amper ‘n floute.

“Take the pigeon to Jan- Rick,” sê die herder. Hy is die een wat na die dierewêreld by die skool omsien. Wat verder geword het, sal die herder nie weet nie.

“Hierdie ouers is nie lekker nie,” bromkla Buurvrou, “een reken my mos haar kind het ‘n skeur in sy broek van klas skoonmaak. Bid jou dit aan!“

Die herder lag lekker, want sy weet Buurvrou het ‘n oulike mop waarmee die kinders werk.

In die klas is dit verkouetyd. Mens kan die kieme sien, hoor en voel. Die lammers snuiwe en snork en nies dat die sop letterlik en figuurlik spat. Die herder het haar hande vol om gesond te bly te midde van die felle aanslae. Nies in jou elmboog, roep die herder desperaat uit! Hoor is egter min…

Daar is vorms wat moet ingevul word en konsentrasie verg. Daarom maan die herder die lammers om haar vir vyf minute nie te steur nie, sodat sy kan fokus.

Vra nou vir ‘n skapie so iets en dis so goed jy stuur ‘n ope uitnodiging na jou lessenaar toe.

“Mêêêêm, may I blow maai nous?”- Asseblief ja!

“Mêêêêm may I leave the room? “ -YESSSSS!

“Mêêêêm maai pensil ies miessieng…” – My maggiestraat, soek die ding!

“Mêêêêm he ies côpyieng maai wêrk..” kla ‘n sukkelskapie. Snaaks dat hulle altyd dink die slimmes skryf hulle werk af.

Die herder sug moedeloos en slaan haar oë hulpsoekend op na die heuwels.

‘n Wakker ooitjie blêr skril,” Can’t joe see joe aar diestêrbieng Mêêêêm? Leave Mêêêêm aloun now, eish!” en sy gluur die kudde streng aan.

Die Mêêêêm gee haar ‘n dankbare kyk en probeer haar werk gou klaarmaak.

Week een is skaars verby of die herder lus al klaar weer ‘n vakansie met ‘n seer hart.

Week een is skaars verby of die herder lus al klaar weer ‘n vakansie met ‘n seer hart.

Gee maar ‘n skapie sy eie herder

Al is ‘n herder ook hoe ‘n heks, dit bly ‘n feit soos ‘n koei dat haar skapies wel mettertyd gewoond aan haar raak. ‘n Aflosherder kan nogal trauma onder sensitiewe lammersiele veroorsaak.

Herder D is die betrokke dag op studieverlof en herder X staan vir haar in. Hoewel herder X vreeslik beneuk lyk, skuil daar ‘n sagte hartjie diep in haar binneste.

Omdat herder D nie besonder streng is nie, het sy ‘n onhebbelike kudde in haar klas. Juffrou X duld  egter nie hulle balhorigheid nie. Sy gooi hulle behoorlik toe onder die werk. Daar moenie nog tyd vir rondkyk of blêr wees nie. Vir ‘n verandering sit die wolbarbaartjies vir ‘n slag op hulle stoeltjies en maak of hulle vreeslik besig is. Mens kan vir ‘n verandering ‘n speld in die kraal hoor val…

Toe die herder so ‘n ruk voor pouse oorstap om nog werkkaarte te gaan gee, sit die spul soos ‘n klomp vasgekeerde skeepsrotte. Die oë word wit plafonwaarts geslaan om te kyk waar hulle hulp vandaan kom. Voor in die klas staan herder X met ‘n grimmige uitdrukking op die gesig. Sy tik ritmies met ‘n liniaal op ‘n tafel.

“En nou?” vra die herder dik van die lag, “as jy so befoeterd lyk?”

“Hierdie spul maaifoedies is wragtag te lui om te werk,” sê herder X grompie en gluur ‘n rammetjie aan wat waag om op te kyk.

Een lammer waag toe mos so waar as vet sy lewe deur te praat.

” Whoo sêêêd joe may tôôôlk?” bulder herder X in haar perfekte Boere – Engels.

Die skuldige se oë dop van pure benoudheid om terwyl die bekkie geluidloos oop en toe gaan.

Pouse kom klik een van die ooitjies ewe vrymoedig by die herder.

”Teacher Carol, Ryall and a few friends are planning to eskyp.”

Ryall,die klein rokertjie – hy en sy tjommies.

Die herder is DIK van die lag. Sy wonder waarheen wil hulle ontsnap. Sy vertel vir herder X van die prisoniers se ontsnappingsplanne.

Herder X lag alte lekker en roep vir Ryall nader.

” Whôt doe joe smouk? Donkiedrolle behaaind de Snoepiewôll?”

” Nôôôôô, Mêêêêm!” lag die rammetjie skaam.

Gelukkig vir die bedroefdes, kom dié dag ook op ‘n einde en kan hulle weer vryer asemhaal.

         Wie want toe bryk frieeee!

Nimmer ‘n saai oomblik in onse Britse skaapkraal …

My graad drie skapies skryf die oggend Afrikaanse sinne dat die sop so spat. Skielik kom die skril blêr: “Mêêêêêm, Moedie baaitet maai hêêênd! WHAAAAAA!” Die herder wip ‘n meter hoog soos sy skrik!

“Hie did toek maai styshineree wiffout aaskieng…” verdedig Moedi in dubbele verlede tyd. Die wenende sit met ‘n verklikkende stompiespotlood in sy hande. Uitgevang!

“SIEEEESSSS, both of you,” grom die herder grimmig en slaan haar oë op na Eikenhof se heuwels, “Nou gaat julle almal werk en ek wil nie weer ‘n piep of ‘n blêr uit een van julle se bekkies hoor nie, Verstaan julle vir my baie mooi?”

“Yêêês, Mêêêm,” blêr die botterbekkies. Die herder kyk met sagte oë na haar kudde. Soms wil sy hulle vermoor, maar laat iemand anders net aan hulle raak!

Buurvrou het ‘n sensitiewe neus en is hiperhigiënies. Die herder loer vinnig in by haar klas om die wiskunde te bespreek. ‘n Skapie kom knyp- knyp na ons toe aangesluip. Saam met die benoude kom ‘n verdagte doodsreuk. “Genade ons”, sê die herder vir Buurvrou, “sê die kind moet onmiddellik badkamer toe gaan.”

” May I ghou toe the tooooilit, Mêêêêm,” blêr die rammetjie en trippel benoud tond. Met dié dring die doodsreuk Buurvrou se sensitiewe neusgate ook binne.

” Did you fart? Or did you pooh in your pants,” vra Buurvrou ontaktvol terwyl haar armhare regopstaan.

” I  jast faaaartit, Mêêêm,” sê die rammetjie met ‘n benoude uitdrukking op die gevreetjie.

” Go, GOOO! Take paper and wash your hands,” roep die Buurvrou desperaat uit,Sy gee ‘n paar  fris spuite met haar deodorant in die klas. Die voorste ooitjies druk hulle kloutjies vies oor hulle snoetjies en die ogies rol wit in die kaste.

” Tyyyyk teeeeshooo!” moedig hulle die slagoffertjie geesdriftig aan. Buurvrou help die kind omtrent by die deur uit. ” Are you sure you did not pooh in your pants?”  roep sy agter hom aan.

“ Nooooo, Mêêêm…” blêr hy oor sy skouer en nael dat hy so klein word.

Die herder lag. “Doen die vingertoets,” sê ek moedswillig vir die paniekerige juffrou. Toe gril sy eers!

Na pouse staan ‘n briesende leier met drie graad een lammertjies voor my deur. Twee van hulle het haar gevloek, sê sy. Hulle het gesê sy is ‘n “tokkolosie wiff a baboon hêd.” Die derde een is die ”witness”. Hy staan met ‘n selftevrede haasbekkie daar rond asof hy ‘n hoender in die bank het.

”Eet julle met daai monde,” vra die herder vies vir die twee kleintjies, “ag nie siesa man!”

Hulle het darem die oordentlikheid om skaam te kry. Die herder stuur hulle terug klas toe met die allergruwelikste doodsdreigemente. Stert tussen die beentjies sluip hulle terug.

Die res van die dag verloop redelik vlot. Die herder lief haar werk, want daar is nimmer ‘n vervelige ookblik in die Britse skaapkraal.

Hierdie skapie is deur Dirkie op my fb blaai gepos