MENGELMOESWEEK

Ek is deur ‘n mengelmoestyd van emosies sowel as gebeure van verlede naweek af. Laas Vrydag het die familie aan Manlief se kant ‘n Peyper- Schutte reünie gehou. Ons het almal by die oord Eastco naby Magalliesburg bymekaar gekom. Party het gekamp en ander (soos ons) het in die chalets gebly.

Die takbokke is hondmak en kom bedel vir brood by die chalets

Wat ‘n lekker kuier! Ek en die niggies het te heerlik geklets oor alles en nog wat! Jan kon vir ‘n naweek van al die gemeenteprobleme( waarvan daar vele is) vergeet en met sy neefs oor die ou dae se streke lag.

Neef Kobus en Anet Peyper

Jan saam met  neef Pieter en Anelize van Aswegen.

Jan het Pieter en Anelize in 1982 getrou. Toe was hy ‘n finale jaar teologiese student. Hy het defnitief iets reg gedoen, want die twee is steeds gelukkig getroud!

Die uwe het selfs haar lyf in ‘n swembad gewaag en selfs oorleef om die storie te vertel. Kan nie onthou wanneer laas ek geswem het nie.

Jan hou ‘n informele diens vir die familie

Die herder, jongste en Jessiekind check net of die leraar nie nonsens praat nie

Maandag is ek vir oulaas skooltoe, want ek is Dinsdag geopereer vir ‘n breuk. Dinsdag is ek met bewende broek hospitaal toe vir die prosedure.

Oppad hospitaal toe het ons n wonderskone sonsopkoms beleef. MY fb status was, ” God is everywhere and in everything”

‘n Mooie jonge man tot my afgryse saam met die chirurg ingeskrop. Gelukkig was ek so uit soos ‘n kers en weet van niks verder nie…

In die hospitaal leef mens in ‘n baie klein wêreldjie.Suksesse soos ‘n derm wat weer werk, word met groot blydskap gevier. Ek moes ‘n badkamer met ‘n swart man deel. Ek was aanvanklik baie vies omdat ek met ‘n man moes deel, maar kom mettertyd agter dat hy ‘n liewe, bedagsame mens is. Ons praat tot my verbasing Afrikaans met mekaar.

Ek bel vir kollega Naomi gister om te sê dat ek die voorbereiding en werkskaarte vir volgende week vir die skool per epos gestuur het.

Die gesprek van haar kant af loop as volg: “Hallo vriendin, hoe gaan dit? Keep quiet! Can’t you hear I am talking to teacher Carol! Lie on your arms. Haal af jou hand man,I don’t want to talk to you now! Ek wil met teacher Carol praat. Hoe voel jy vriendin? …”

Ek is seker dat elke bloedjie in haar klas Afrikaans redelik goed kan volg na ‘n jaar in haar klas. Veral die woorde, “ Kyk voor jou!” moet hulle defnitief verstaan.

Nietemin, ons is darem nou al amper ‘n week verder en ek is op die herstelpad. Ek sal binnekort weer skapiemanewales kan blog. Lekker week vir elkeen van julle!

Die herder is sommer alles in een vir haar skapies

Maai browwer will be in jôôr class next year, Mêêêêm,” sê Luba pure engel Gabriël,”He ies extriemelie nôôtee. You must be wêêrie striekt wif hiem and hiet hiem wêêrie haaard!” Die herder onderdruk ‘n glimlag. Dis nou nie asof Lubaikie die voorbeeldigheid vanself is nie.

Juffrou D doen geldsomme met haar klas. Sy het voorbeelde van al die soorte geld op haar tafel. Xhola sit net langs dié tafel. Sy oë hang aan steeltjies soos hy vir die geld kyk. Almal weet dat Xhola lang vingers het.

Van die lammers kan klein of te not nogal lelik rammetjie- uitnek met die herders raak. Selfs van die Graad een lammers is ongeskik gebore. Juffrou C maan ‘n sekere knapie om op sy stoel te gaan sit.

“ZAP” skiet die middelvinger uitdagend uit terwyl hy sy mêêêêm brutal aangluur.

Juffrou C tel ses keer tot tien en terug en verloor so hittete haar humeur. Amper waai die knaap se boudwolle in alle rigtings.

Twee lammers gaan aan die baklei. Ram teen ooi oor skryfbehoeftes. Dis net kloue en wolle. Die herder vervies haar en vertel ewe liefies  vir hulle dat meisies en seuns wat so verskriklik baklei gewoonlik met mekaar trou. Dertien kinders later is hulle nog steeds “hêppilie mêrried”

“Thêrteen keeds?” vra ‘n ooitjie met afgryse in haar stem.

“Thirteen,” beaam die herder sedig.

“Iejôôôh!” blêr die kudde met verwondering. Tog net nie soveel kinders nie. Dan doen hulle eerder skoolwerk tot dit by hulle oortjies uitkom.

Die mêêêm sukkel met ‘n nuwe rammetjie. Sy kry die mannetjie met moeite aan die werk. Hy skryf die datum en opskrif en maak dan sy boek toe. Finito! Klaar gewerk vir die dag!

Gister maak hy sy werk klaar en kry ‘n groot plakker in sy boek.

Die herder roep hom.

“How does this sticker make you feel?”

“Hêêppie!” kom die vinnige reaksie.

Nou ja toe!Hopelik spoor dit hom aan om bietjie meer moeite volgende keer te doen.

Juffrou S stuur twee kinders na die herder toe. Die ooitjie lyk vreeslik omgekrap. Die rammetjie het haar “antie moemoe” genoem. Die kind se hare is in klomp ponies vasgemaak. Die herder onderdruk haar lag met moeite want die benoeming is so half en half in die kol.

“I wish I was white like Cassie…” sê Nomusa vandag met verlange in haar stemmetjie.

“God chose to make you brown Darling,” sê die herder met deernis, “He made you so special and there is only one of you in the whole wide world! Besides we all have red hearts!”

Onderwysers is mammas, sielkundiges, maatskaplike werkers, predikante, polisiemanne en “glorified babysitters”, alles in een. Hierdie herder sal dit egter vir niks anders in die hele wêreld verruil nie!

BESIDES WE ALL HAVE RED HEARTS

Skapies in wolfsklere?

Vrydag was ‘n moeilike dag in die skaapkraal. Die lammers mag gewone wolle aangetrek het.

“Hallouuuu, “ sê die herder, “ wie is al hierdie mooi kinders? Wat het julle met my kinders gemaak?” Die bekkies lag dat mens net malers sien.

Saam met die gewone klere het al die maniere egter saam met die wind by die deur uitgewaai.

“Let’s pray,” maan die herder die woelwaters. Die ogies gaan toe, die kloutjies word saamgevou en die botterbekkies bid, …”and lead us not intoe temptyshin… for ewwah and ewwah, ymen.”

Skaars gesê, “dieliwwer us from iewil,” toe die duiwel vierkantig in die trop invaar. Amper so ‘n Gadaravarke van die Bybel, situasie.

Thando sit en huil dat die trane sulke poele op die tafel maak. Van die ramme het vir haar hare gelag. Haar ma het dit kort gaan staan en sny.

Sibusisu steek Tebogo se uitveër weg. Hy gee voor dat hy dit by die venster uitgegooi het en lag haar uittartend uit. Tebogo is so woedend sy kan gerus ‘n ratelslang kaalhand vang. “Mêêêm,” blêr sy skril.

Mêêêm wip haar en vra iesegrimmig vir die spotters, “What is classroom rule number one again?”

“Keep hênds,feet and unkaaind words toe jôrself,” lees die ramme so verbaas asof hulle die woorde vir die heel eerste keer sien.

Die herder laat die sterk lammers die sukkellammers help. Dit werk uitstekend met so baie skapies in die klas.

Lerato help vir Shaun, my ou sukkelskapie

Na pouse kla Siswe en Olwethu dat die nuwe rammetjie hulle geslêp het. Dit nogals deur die gesig. Ek roep hom en hou eers ‘n regverdige verhoor. Dit blyk dat hulle sokker gespeel het en dié twee kaplaks in hom vasgehardloop het.

“What did I say yesterday about playing soccer? What might happen?” vra die herder moedeloos.

“Ief joe play soccer joe maait get hurt,” koor die drietjies gelyk.

Nou ja toe, skud klou en maak vrede maan die herder. Hulle glimlag breed terwyl hulle mekaar op en af skud.

“Sorreee frênds,” sê die slêpper stralend. Die vrede is herstel en die werk gaan aan.

Na al die nodige werk afgehandel is, doen die skapies kuns. Hulle maak poue. Die tongetjies hang uit die bekkies soos hulle fokus.

Kyk hierdie botterbekkie se pou

Na die tyd moet hulle gaan hande was. Luba kom smoorkwaad van die badkamers af.

“Mêêêm Emmanuel peeeeeed on meeee!”  Die liewe Emmanuel,met die hemelse naam, wat in Graad een ‘n poedelkaal vrou geteken het.

Die herder vra hom hoekom hy dit gedoen het.

“Hie sprienkeld wôter on mie,” kom die antwoord.

Ag jimmelkie tog, ek is lus en draai julle nekkies om, prewel die herder en slaan haar oë op na die plafon. Sy is radeloos met haar balhorige ramme. Die ouers word in kennis gestel van die wangedrag. Pappa skakel terug en sê hy sal met die meneertjie afreken.

Uiteindelik is die Vrydag verby. Die stoutse ramme gee Mêêêm die hardste drukkie en sê sy moet die naweek vreeeeeslik geniet.

Maandag sal die herder se batterye weer herlaai wees en kan sy weer die kraal met nuwe moed betree.

They aar laaffieng at my hêr, Mêêêêm!

GRIEWE EN BRIEWE

“Jy weet,” sê  my Buurvrou iesegrimmig, “ek het elke jaar ‘n geel kind met ‘n GROOT bek in my klas! HIerdie jaar is dit ‘n dogterjie!” Agter haar loer ‘n klein geel dogtertjie uit – pure botterbekkie. Die herder onderdruk haar lag. Snaaks dat sulke tingerige ou goedjies sulke skrilstemmetjies kan hê.

Juffrou S doen Afrikaans met haar Graad twees. Sy leer hulle hoe om die datum in Afrikaans te skryf. ‘n Benoude stemmetjie breek die stilte, “ Mêêêêm, I doun’t know how to write maai nym in Afrikaans!”

Jouberto Neves het ‘n brief in sy toetsboek gekry. Die ouers moet die herder so gou moontlik kom sien. Die stomme kind sukkel sy jis af. Die antwoord?  “The teacha must give him more homework.” Jittekie tog, hy doen nie eers die huiswerk wat hy nou kry nie! Dis die tweede klein Neves in die herder se klas. Die ander was net sulke  ou sukkelmaatjies. Soms is dit ‘n verlore geveg teen gene.

Die herder word kantoor toe geroep vir ‘n dringende bestuursvergadering, Dit veroorsaak dat sy die lammers vir ‘n taamlike ruk moet versaak. Toe sy terugkom is daar sewe soorte hel in die kraal los. Die hele kudde gaan gelyk aan die bulk en blêr kompleet asof daar ‘n jakkals in die kraal is.

Verskillende toonhoogte skril “ Mêêêêmmmm!”

Die Mêêêêmmmm se ore tuit en sy wip haarself. Sy  hou ‘n ferm “speak to the hand, the face is busy” hand op en deel ‘n vel papier vir elke lammer uit.

“Write!” bevel sy, “Write down who did WHAT to irritate you! I’ll read it and then decide who was naughty and who not!”

Die lammers laat waai op papier. Party wil – wil nog nader staan vir spelling, maar die herder gee hulle ‘n koue skouer. Hulle moet maar spel soos wat hulle dink. Sy sal later die Khoisan probeer ontsyfer. ‘n Doodse stilte daal neer terwyl die kudde met mag en mening op papier wraak neem.

Die herder lees die griefskrifte geamuseerd…

Lerato beweer dat Moedi haar probeer dwing het om “uglee saains” met haar middelvinger te gooi.

Luba skryf dat Jayden soos “bog” probeer “bark” het.

Lethu is dik die duiwel in omdat iemand gesê het,sy is “ien lafff wifff Shaun!” Sy soen eerder ‘n krokodil.

Bryd skryf, “Wanga was ierrietyting me!” Die herder het begrip daarvoor. Sy sukkel self om vatplek aan Wanga te kry. Hy is ‘n reus van ‘n ram wat lyk of hy eendag die suksesvolle eienaar van ‘n taxi-maatskappy gaan wees.

Ratladi, arme sukkelskapie skryf, “evri badie wanted me to swêr in class!” Die herder weerhou haarself maar eerder om te vra of hy aan die eise toegegee het. Sy wil liefs nie weet nie.

Die herder lig ‘n paar name uit van skapies wie se name ‘n paar keer genoem is. Sy sê die gevreesde word: “Siessss!” Party skaam hulle amper uit hulle wolle uit van pure oordentlikheid. Ander voel weer ‘n veer.

Die lewe in die onderwys is voorwaar nie eentonig nie. Elke dag is ‘n skoon blaai gevul met eindelose moontlikhede. Geleenthede om te bou en te inspireer. Ek salueer elke onderwyser in hierdie mooi land van ons!

BAAAAAAA!