Rakkers en rapporte en radelose herders

Oueraande so na ‘n rapport se gee kan nogal baie emosioneel  uitputtend wees…

Arme klein So en so sukkel sy malle jis af om met die eise van Graad drie te  ‘’cope’’. Mamma en Pappa So en So vergeet gerieflikheidshalwe hoe hulle op skool gesukkel het.

‘’Hie mast jast wêrk haarder Mêêêm.Joe mast piensh hiem ief he das not wêrk… laaik this,’’  Sy haak af en gee die herder ‘n vieslike draaiknyp aan die arm. So hittete of  die herder gee vir Moeder So en So ‘n snotklap, maar haar opvoeding skop gelukkig betyds in en sy beheer haarself met ysere wil.

Juffrou C loop al weke met ‘n rugpyn wat haar vreugde steel. Mamma X gee haar ‘n vet klap ter demonstrasie op die rug. KLAKS, en ‘n werwel spring terug. Weg is die rugpyn. Juffrou C soen amper vir Mamma X uit pure dankbaarheid. In hierdie geval was die demonstrasie van nut en waarde.

Moeder R stry met die juffrou F. Haar kind kan lees. Hoe het hy dan nou ‘n 2 vir Engels huistaal. Juffrou F pluk ‘n leesboekie uit en maak dit op die eerste bladsy oop. ‘’ Read,’’ beveel sy. Die rammetjie klank die eerste woord,’’ c..ê..t… c..ê..t,’’ Sy oog vang die prent van die hond,’’dôg,’’ sê hy triomfanklik. Hy kry ‘n kopklap by sy ma as beloning. Nee, nou verstaan sy nie. Hy is dan so slim by die huis…

Twee van juf G se seuns het in ‘n koeldrankblikkie gepiepie en die ander seuns daarvan laat drink. Buurvrou noem hulle ergerlik die koeldrankpisters en sê hulle moet bitter dankbaar wees dat hulle nie in haar klas is nie… Hulle word vir ‘n paar dae geskors. Graad drie belhameltjies wat al sulke gemene goed kan doen.

Dit bly maar ‘n taai toffie om ‘n kind op ‘n menswaardige manier te straf. Ek laat hulle hulle spelwoorde of tafels uitskryf terwyl hulle ‘’ Time out’’ sit. Op dié manier leer hulle ten minste iets.

Klein M is die dag weer in een van haar moedswillige buie. Juffrou S laat haar mamma, wat ook daar skoolhou, kom. Die volgende oomblik storm moeder M die klas binne met ‘n liederlike plank geklem in haar hande. Voor juffrou S enigsens kan keer, gee sy die kind ‘n paar harde rapse op die agterstewe met die plank. KADWAA! KADWAA!KADWAA! weergalm dit.   Klein M skreeu soos ‘n maervark en die res van die lammers brabbel uiloog in Babelse tale oor die gruwelike gebeurtenis. Al woord wat juf S kan uitmaak is ‘’planka’’ terwyl die handjies met ontsag wys hoe dik die plank was. Juf S het self haar wind weggeskrik en besluit daar en dan om nooit weer vir Moeder te laat roep nie.

Soms laat ek hulle toe om die maatjie in eie munt terug te betaal soos die boendoehof. Kenners reken egter dis nie opvoedkundig korrek om dit te doen nie.

Regverdigheid speel ‘n groot rol in ‘n kind se lewe. Die onderwyser moet ten alle tye konsekwent optree. Dit is nie altyd so maklik nie.’n Onderwyser kan ‘n kind maak of breek…

‘n Jong man sê hierdie week vir my dat ek ‘n groot invloed op sy lewe gehad het deurdat ek ‘n positiewe opmerking op sy graad een rapport geskryf het. Nou praat ons van seker omtrent 20 jaar gelede. Hierdie woorde het my hart warm laat klop en terselftertyd  ook koue rillings laat kry.

Ons as onderwysers het ‘n baie bepalende rol in die koers wat ‘n kind se lewe inslaan. As elke kind net een onderwyser het wat in hom/ haar glo, kan dit ‘n groot verskil maak…

Deesdae se onnies het dit maar hotagter. Ons word oorweldig met papierwerk, kinders wat nie gereed vir die graad is nie en onmoontlike kurrikulums. Ten minste helfte van die kinders kom uit gebroke huise, ouers wat lang ure werk en en en…  Tog geniet ek my werk ten spyte van alles en sal my skapies vir niks verruil nie.